Türkmen d I l I n I ň DÜŞÜndirişLI

2) baryňy köpçülige bagyşlamak. Seniň üçin öz 
barymyzy orta atýarys (N. Saryhanow). Orta 
barmak ýaly birkemsiz, köstsüz, örän oňat, syratly, 
owadan. Orta bilim orta mekdebi, ýörite orta okuw 
mekdebini gutaryp alynýan bilim. Orta çykmak 1) 
zähmetde özüňi görkezmek, işde tapawutlanmak, 
saýlanmak. 2) harajadyňy jemläp, toý we ş.m. etmek, 
köpçüligi ýygnap, öňünde durmany başarmak. 3) 
göreşmek üçin göreş meýdanyna çykmak. Orta 
goýmak ser. Orta atmak. Orta hasap bilen 
takmynan, ortaça. Orta hasap bilen her zähmet güne 
bäş manat pul düşdi. Orta mekdep umumy bilim 
berýän onýyllyk mekdep. Orta ýolda orta ýaşa 
baraňda.
ORTABAGYŞ [ortovağyş], at. Gara öýüň 
tärimleriniň öýüň töründe birleşdirilip daňlan ýeri. 
ORTAÇA [ortoço], hal. 1. Orta hilli, orta 
derejede, orta ýagdaýda, aralyk. 2. Orta hasap bilen, 
takmynan.
ORTAK [ortok], syp. 1. Hemmelere degişli, 
ortalyk, aralyk. Ortak zatlar. 2. Hemmeler üçin 
düşnükli. Ortak dil.  

Ortak işlik dil b. edilýän gymyldy-hereketiň 
haýsy zamandadygyny bildirip, baglanýan sözlerini 
sypatlandyryp gelýän işlik şekili.  
ORTAKLAŞMA 
[ortokloşmo], 
iş 
ady. 
Ortaklaşmak ýagdaýy. 
ORTAKLAŞMAK [ortokloşmok], işl. Bir zady 
köpçülik bolup, birleşip ýerine ýetirmek, orta goýup 
amala aşyrmak. 
ORTAKLAŞYŞ 
[ortokloşuş], 
iş 
ady. 
Ortaklaşmak ýagdaýy. 
ORTAKY [ortoky], syp. Ortada, arada duran, 
oturan, ýerleşen, ortadaky. Olaryň ortakysy beýleki 
ikisinden has belentdi (B. Seýtäkow). Tomsuň ortaky 
aýy.